Garmeh (IR), 1 juni 2010
Etappe 26, 327 km N 33˚31.618 O 55˚02.332, Hoogte 920 m
Vandaag nog lekker gerelaxed in het Silk Road hotel en pas in de namiddag aan onze eerste etappe door de woestijn begonnen. Dit had natuurlijk enerzijds met de temperatuur te maken, maar anderzijds ook door de goede sfeer en interessante mensen die we in ons hotel ontmoet hadden.
Het dakterras was het Orient hotel was gisteravond een bijzonder locatie met bijzonder eten en bijzondere mensen. We hadden een mooi uitzicht over de oude stad en zaten naast de indrukwekkende Iwan van de vrijdagmoskee, aten we kameel en hadden we boeidende gesprekken met een Turkse gids uit Istanbul, een rondreizende en alles van voetbalwetende Fin en later nog met een Nederlandse Regisseur die al vele malen in Iran is geweest en van wie vorig jaar de documentaire ’To be or not to be’ is uitgezonden (allemaal als nog kijken als je deze gemist hebt omdat je waarschijnlijk naar Michael Jackson zat te kijken op dat moment) en nu een film over Iran aan het maken is die voor het eerst vertoond zal worden in september op het filmfestival in Venetie.
Na 16.00 uur verlieten we dan eindelijk, samen met Jan Willem, ons hotel en zoals gewoonlijk op zoek naar onze eerste stop: een tankstation. We waren er naar één verwezen, maar daar hadden ze weer alleen benzine. De eigenaar was echter weer zo vriendelijk dat hij ons voor ging rijden naar een diesel-tankstation en die was aan de andere kant van de stad (naast het oude centrum is Yazd gewoon een grote stad met 500.000 inwoners) bij het busstation en daar was weer een alleraardigste buschauffeur die ons een volle tank diesel (ter waarde van 1 euro) heeft geschonken. Een goede dag want ook Jan Willem had besloten om in ruil voor de door ons aangeboden lift een groot bedrag in Euro’s aan ons te overhandigen voor ons goede doel ‘het weeshuis in Kirgizie’ wat we zeker zeer waarderen! Rond een uurtje of vijf lieten we dan eindelijk de stad achter ons en werd het al snel vrij kaal om ons heen en namen we de afslag de woestijn in. De weg die er is, is vrij goed en links en rechts genoten we van de vergezichten en de bergen. We hebben nog een korte stop gehouden om het verlaten dorp Kharanaque te bewonderen en vervolgens onze zoektocht naar kamelen voortgezet. En we hebben ze gezien: eerst op vele borden langs de weg, toen één dood langs de weg, maar even later ook in de schemering in een groep langs te weg! Maar goed wij waren ook op zoek naar die ene afslag die ons naar het oasedorpje Garmeh zou brengen voor onze overnachting, maar dat was weer een heel gezoek en gevraag. Niemand wist het en toen we besloten door te rijden naar Tabas, kwam er dan toch nog die afslag (veel later dan op de kaart stond aangegeven. Door al deze vertraging was het inmiddels ook donker geworden en ondanks dat ook niet echt bevordelijk is voor het vinden van een oase in de woestijn, uiteindelijk kwamen we dan toch om 21.00 uur aan in Garmeh... precies op tijd voor ons diner (dat was net klaar gezet voor ons toen wij binnenkwamen)! We sliepen in een schitterende sfeervolle tradiotionele woning, wat ook betekent: op een matrasje op het tapijt op de grond.
Comments
viagra10deal.com/ , , cialis10deal.com/ , , viagra10fastdelivery.com/ , , cialis10fastdelivery.com/ , ,
www.cialissamplesr10pills.com/ , , www.freecialismed10b.com/ , , www.freeviagraa10cheap.com/ , , www.freecialisr10gen.com/ , ,
generic10viagrapills.com/ , , fagerstafolketshus.net/ , , interceptanalytics.com/ , , promotingirishdesign.com/ , , balchikinfo.org/ , ,
generic10viagraonline.com/ , , generic10cialisonline.com/ , , viagra10onlinecheap.com/ , , cialis10onlinecheap.com/ , ,
naszego przebywania. Gdy szukamy informacji w internecie, np.
za podporą wyszukiwarki, okresem zdarza
się, iż kwota dostanych tworów obrasta nasze wypatrywania
natomiast nietrudno jest nam zadecydować z jakiego źródła informacji wykorzystać.
Nie zawsze istnieje tak, iż portal który wychynie na naczelnym miejscu w owocach wyszukiwania, dysponuje najbardziej fachowe i pewne
informacje. Co prawda algorytmy wyszukiwarek, rewelacyjnie wyszukiwarki Google, wystają
na nader zaawansowanym rzędzie natomiast w większości
kazusów regularnie zidentyfikują wartościowe stron, lecz niego
są jeszcze w stanie szacować w jakim szczeblu treści wianej witryn są solidne
zaœ pożyteczne internautom. Z owych właśnie powodów obstawo
zapoznać się z opiniami (np. na forach internetowych) na problem portalów warta odwiedzenia lub z towarami
w jakich ujmiemy są ich recenzje i opisy. W
tym produkcie pożądałbym opowiedzieć, jak mi się wydaje, niewarte wyperswadowania portale tematyczne.
Pierwszym portalem istnieje serw budowlany „Zbuduj Dom". Jak same nazwa zwie wolno w zanim znaleźć informacje, wskazówki a instrukcyj jako pobudować dom zaœ w jaki rodzaj go rozwalić. W portalu owym przeczytasz gdy zbudować dom krok po roku, od kupna porcyj pod konstrukcję, poprzez skonstruowanie wzoru domu, doboru budulców budowlanych, fortelów nagrzewania natomiast brania energii elektrycznej, do porad a rady dotyczących ciż kroku stawiania domu zaœ jego kategorycznego wykończenia. W serwie odkrywają się także wygodne informacje oraz porady prawne dotyczące wierzenia zaœ korzystania nieruchomości. Zatem jeśli ktoś frapuje się jak pobudować dom albo zmierza dany bądŸ badawczych artykułów z specjalnoœci budowlanej, powinien zajœć portal „Zbuduj Dom", gdzie na pewno wyszpera coś drobiazgowego
dla siebie.
Chyba najczęściej wypatrywanymi w necie danami są wiadomości na przedmiot planów oraz sprzętu komputerowego.
Portali o tej tematyce potężna znaleźć zatrzęsienie.
Ja pożądałbym zaprezentować portal dokąd projekty i ekwipunek komputerowy są rozbierane na czynniki pierwotne, i jakakolwiek po to, aby internauta czytając zamieszczone w tym serwisie paragrafy, był w
wystawanie zrozumieć oraz dowiedzieć się jako
najwięcej informacji na interesujący go przedmiot scalony z komputerami.
Portalem owym istnieje serw „Komputery i net dla znojnych", gdzie internauta wyszpera informacje na przedmiot jako nabywać innowacyjny komputer natomiast który sprzęt komputerowy do onej przesiać, jak wyczerpać programy antywirusowe do defensyw przed krzywdzącym oprogramowaniem i jak ubezpieczyć swój blaszak przed ryzykami czyhającymi w sieci, i także wiele innych wspierających dany pozwalających stosować nasi programy natomiast przyrząd komputerowy w wypełnia.
Kolejnym przedstawianym przeze gniecionego portalem będzie portal dla œwiniarek „Uperfumowac".
Można tam znaleźć opisy natomiast recenzje niewieœcich produktów takich jak np.
bielizna zaœ perfumy. W serwisie zamieszczane
są też wiadomości na problem odchudzania oraz prezentowane są bogatego wariantu
diety. W pojedynczych punktach znajdują się informacje
które internetowe sklepy dla œwiniarki mam w swojej ofercie
towary będące problemem ofiarowanego punktu.
Wszystkim niewiastom wyróżniam ten portal
zaœ popieram do zaznajomienia się z opublikowanymi w zanim paragrafami.
Polecam też sklepy dla œwiniarki o których informacje również odkrywają się w
odtwarzanym serwisie.
Names
The battle was fought in the territory of the monastic state of the
Teutonic Order, on the plains between three villages:
Grünfelde (Grunwald) to the west, Tannenberg (Stębark) to the northeast, and Ludwigsdorf (Łodwigowo,
Ludwikowice) to the south. Władysław II Jagiełło referred
to the site in Latin as in loco conflictus nostri, quem cum Cruciferis de
Prusia habuimus, dicto Grunenvelt.[9] Later Polish chroniclers interpreted the word Grunenvelt as Grünwald, meaning "green forest" in German. The Lithuanians followed suit
and translated the name as Žalgiris.[12] The Germans named the battle after Tannenberg
("fir hill" or "pine hill" in German).[13] Thus there are three commonly
used names for the battle: German: Schlacht bei Tannenberg,
Polish: Bitwa pod Grunwaldem, Lithuanian: Žalgirio mūšis.
Its names in the languages of other involved peoples include Belarusian: Бітва
пад Грунвальдам, Ukrainian: Грюнвальдська
битва, Russian: Грюнвальдская битва, Czech: Bitva u Grunvaldu, Romanian: Bătălia de
la Grünwald.
Sources
The most important source about the Battle of Grunwald is Cronica
conflictus Wladislai Regis Poloniae cum cruciferis anno Christi
The most important source about the Battle of Grunwald is Cronica conflictus Wladislai Regis Poloniae cum cruciferis anno Christi
There are few contemporary, reliable sources about the battle, and most
were produced by Poles. The most important and trustworthy
source is Cronica conflictus Wladislai regis Poloniae
cum Cruciferis anno Christi 1410, which was written within a year
of the battle by an eyewitness.[14] Its authorship is uncertain,
but several candidates have been proposed: Polish deputy chancellor
Mikołaj Trąba and Władysław II Jagiełło's secretary
Zbigniew Oleśnicki.[15] While the original Cronica
conflictus did not survive, a short summary from the 16th century has been preserved.
Another important source is Historiae Polonicae by Polish historian Jan Długosz (1415–1480).[15] It
is a comprehensive and detailed account written several decades after the battle.
The reliability of this source suffers not only from the
long gap between the events and the chronicle, but also Długosz's biases against the Lithuanians.[16] Banderia Prutenorum is a mid-15th-century manuscript with images and
Latin descriptions of the Teutonic battle flags captured during the battle and
displayed in Wawel Cathedral. Other Polish sources include two letters written by Władysław II Jagiełło to his
wife Anne of Cilli and Bishop of Poznań Wojciech Jastrzębiec and letters sent by Jastrzębiec to Poles in the Holy See.[16]
German sources include a concise account in the chronicle of Johann von Posilge.
A recently discovered anonymous letter, written between 1411 and 1413, provided important details
on Lithuanian maneuvers.[17][18]
Historical background
Lithuanian Crusade and Polish–Lithuani an union
Main article: Northern Crusades
In 1230, the Teutonic Knights, a crusading military order,
moved to Chełmno Land and launched the Prussian Crusade against the pagan Prussian clans.
With support from the pope and Holy Roman Emperor, the
Teutons conquered and converted the Prussians by the 1280s and shifted their
attention to the pagan Grand Duchy of Lithuania.
For about a hundred years, the Knights raided Lithuanian lands, particularly
Samogitia, as it separated the Knights in Prussia from their branch in Livonia.
While the border regions became an uninhabited wilderness,
the Knights gained very little territory. The Lithuanians first gave up Samogitia during the
Lithuanian Civil War (1381–1384) in the Treaty of Dubysa.
The territory was used as a bargaining chip to ensure Teutonic support for one of the sides in the internal power struggle.
Territory of the State of the Teutonic Order between 1260 and 1410; the locations and dates
of major battles, including the Battle of Grunwald, are indicated by crossed
red swords
Territory of the State of the Teutonic Order between 1260 and 1410; the locations and dates
of major battles, including the Battle of Grunwald, are indicated by crossed red swords
In 1385, Grand Duke Jogaila of Lithuania agreed to marry Queen Jadwiga of Poland in the Union of
Kreva. Jogaila converted to Christianity and was crowned as the King of Poland (Władysław II Jagiełło), thus
creating a personal union between the Kingdom of Poland and
the Grand Duchy of Lithuania. The official Lithuanian conversion to Christianity removed the religious rationale for the order's activities in the area.[19] Its grand master, Conrad Zöllner von Rothenstein, supported by the
Hungarian king, Sigismund of Luxemburg, responded
by publicly contesting the sincerity of Jogaila's conversion,
bringing the charge to a papal court.[19] The territorial disputes continued over Samogitia, which had been in Teutonic
hands since the Peace of Raciąż of 1404. Poland also had territorial claims against the Knights in Dobrzyń Land and
Danzig (Gdańsk), but the two states had been largely at peace since the
Treaty of Kalisz (1343).[20] The conflict was also motivated by trade considerations:
The knights controlled the lower reaches of the three largest rivers (the Neman,
Vistula and Daugava) in Poland and Lithuania.[21]
War, truce and preparations
In May 1409, an uprising in Teutonic-held Samogitia started.
Lithuania supported the uprising and the knights threatened
to invade. Poland announced its support for the Lithuanian cause and threatened to
invade Prussia in return. As Prussian troops evacuated Samogitia,
Teutonic Grand Master Ulrich von Jungingen declared war on the Kingdom of Poland and the Grand
Duchy of Lithuania on 6 August 1409.[22] The Knights hoped to defeat Poland and Lithuania separately, and began by
invading Greater Poland and Kuyavia, catching the Poles by surprise.[23] The Knights burned the castle at Dobrin (Dobrzyń nad
Wisłą), captured Bobrowniki after a fourteen-day
siege, conquered Bydgoszcz (Bromberg) and sacked several towns.[24] The Poles
organized counterattacks and recaptured Bydgoszcz.[25] The Samogitians attacked Memel (Klaipėda).[23] However, neither side was
ready for a full-scale war.
Lithuanians fighting with Teutonic Knights (bas-relief).
Lithuanians fighting with Teutonic Knights (bas-relief).
Wenceslaus, King of the Romans, agreed to mediate the dispute.
A truce was signed on 8 October 1409, and was set to expire
on 24 June 1410.[26] Both sides used this time to prepare for war, gathering troops
and engaging in diplomatic maneuvering. Both sides sent letters and
envoys accusing each other of various wrongdoings and threats
to Christendom. Wenceslaus, who received a gift of 60,000 florins
from the knights, declared that Samogitia rightfully belonged to the knights and only Dobrzyń Land should be returned
to Poland.[27] The knights also paid 300,000 ducats to Sigismund of Hungary,
who had ambitions regarding the Principality of Moldavia, for mutual military assistance.[27] Sigismund attempted
to break the Polish–Lithuani an alliance by offering Vytautas a king's crown; Vytautas's acceptance would
have violated the terms of the Ostrów Agreement and created
Polish-Lithuanian discord.[28] At the same time,
Vytautas managed to obtain a truce from the Livonian Order.[29]
By December 1409, Władysław II Jagiełło and Vytautas had agreed on a common strategy: Their armies would
unite into a single massive force and march together towards Marienburg (Malbork), capital of the
Teutonic Knights.[30] The Knights, who took a defensive position, did not
expect a joint attack, and were preparing for a dual invasion – by the Poles along the Vistula River towards Danzig
(Gdańsk), and by the Lithuanians along the Neman River towards Ragnit (Neman).[3]
To counter this perceived threat, Ulrich von Jungingen concentrated his
forces in Schwetz (Świecie), a central location from where
troops could respond to an invasion from any direction rather quickly.[31] Sizable garrisons were left in the eastern castles of Ragnit, Rhein (Ryn) near Lötzen (Giżycko),
and Memel (Klaipėda).[3] To keep their plans secret and mislead the knights, Władysław II Jagiełło and Vytautas organised several raids into
border territories, thus forcing the knights to keep their troops in place.[30]
RSS feed for comments to this post.